Yağmur Çocuklar Şiiri - Nedim Saatcioğlu

Uzak dur ne olur kirpiklerimden
Bakarsan kırılır mavi boncuğum
Arındım dünyanın eksiklerinden
Buluta sevdalı yağmur çocuğum

Çırpınır yüreğim bir salıncakta
Kaybolur düşüncem bir oyuncakta
Takılır kalırım bazen ocakta
Şubata sevdalı yağmur çocuğum

Kim gün gülerim söz yaşlarımla
Islanır yanağım göz yaşlarımla
Bağrımda bir ateş köz yaşlarımla
Umuta sevdalı yağmur çocuğum

İsmimi duymazdan gelir kulağım
Hep aynı sözlere düşer dudağım
Uzanmaz ellerim kalkmaz parmağım
Vuslata sevdalı yağmur çocuğum

Sıraya dizilir uzun ve kısa
Dönse de eşyalar bozulmaz hiza
Yetişmez yüreğim bu sonsuz hıza
Hayata sevdalı yağmur çocuğum