Mümkün değildi senin ikliminde üşümek,
Oysa temmuzun,da ürpertir içimi,
Deniz boz bulanık,
Hava bulutlu,
Bir de sen yoksan...
Mümkün değil seninleyken mutsuz olmak,
Patikalarında düşe kalka yürürken...
Yine de gülüşünün oltasına takılırdı balıklar
Bakışların yem,ne menem şey,
Şaşırtmaların?
Mümkün değildi gittiğinde ağlamamak,,
Sen hep kendine mecnun,bana Leyla derdin ya,
Mümkün değildi sana Leyla olamamak...
Senden geriye çöl kalsa razıydım,
Sen serap olmaya soyunan,serin sularım, yeri gelir,
Vaham.Mümkün değil burada olamaman.
Gitsen de her yerde vardın...
Öldüğünü sanmam,
Olsa olsa yollardasındır,
Muson rüzgarları eser,
İkindi yağmurları sürerken,
Aah sen
Anladım ki yüreğin demirden,kelepçelerle kelepçeli,
Dön anahtarı bende desem de,
Dönme yürü bildiğin yolda,
Bir kez bıraktıysan tuttuğun eli,
Geriye bakma,bak ileriye ve yürü,
Sevdiğin yağmur altında...
14-Mart-2009
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 14.3.2009 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
içli ve güzel bir sevdanın mısralara dökülüşü duygularınızın adeta ayna gibi yansıması ve hiçtaviz vermeyişiniz aşk ve sitemdi çok güzeldi
yüreğinize sağlık ablacığım en derin saygılarımla selamlar
Bir kez bıraktıysan tuttuğun eli,
Geriye bakma,bak ileriye ve yürü,
Kutlarım sizi
selami
TÜM YORUMLAR (3)