Yağmur Akşamları 5 Şiiri - İbrahim Çelikli

kışın önü ya da sonunda yeni yetmeler
caminin seyralığında kümeleşirler
onlardan biraz daha küçük olanlar
hemen onların etrafında mevzilenirler

“kes köse”
“kes başını gir kümese”
“ay lav yu”
“vat iz diz”
“it iz e pensıl”
diye Şeytan Aliyi gösterirler
“len oğlum söğmen valla ha
ben de sizin ebenizi”
diye itiraz ederdi Şeytan Ali
gücü yettiğini kovalar eziyet ederdi

elli şakalar, sulu şakalar
tabakadan tütün sarmalar
sakal tıraşı, bıyık burmalar
ilk delikanlılıklar

herkesin yaka cebinde ayna
göt cebinde tarak
yanık tende sarı bıyığa
“badem kabığı yakılacak”
diye başlayan
her kafadan nasihatlar
kim dinler kim tutar
haral da bişiy bilmeseler
“cevizin yeşil gabığı” demezler
kara, badem bıyıklı abiler

köyden dışarıya kız verilmesine
“piretesto”lar, hayıflanmalar
gonşusunun hukukuna riayet etmeyene
ırz-namıs meselelerinde
birilerine verilecek ziyanlar
söz birliği etmişçesine
kendine vazife edinir delikanlılar
kararlar, kararlar
elbirliği onamalar

durduk yerde birileri
“selam verilmeyecekler listesine
birinin adını yazdırır”
“-ya aslı yoğusa”
“-osdurmasa kokmaz
paçaportu eline verilmeli”
“-bastığı yere ıçcık dikkat etseydi”