Yağmur'a Şiiri - Gülcan Arıkan

Balkonu mavi bir denize bakıyordu,
Ayın şavkı vururdu gece suya,
Lacivert gökyüzü evine uğurluyordu,
Dalgalarla birlikte bütün gün kıyıya vuran deniz analarını...

Teypte "Sürgün" çalardı Leman Sam'dan,
Dinleyip düşünürdük hem yurdumuzun
Hem de dünyanın tüm sürgünlerini...
Düşünüp üzülürdük hem yurdumuzun
Hem de tüm dünyanın ezilenlerini...

Çocuk kalbimizle;
Aklımızda boyumuzdan büyük düşünceler...
Çocuktuk ama hatırlıyor musun
Mutluyduk...

Dünyanın biz büyüdükçe hızlanacağını
Biz yaş aldıkça zamandan
Zamanın bizden öç alacağını,
Oturduğumuz o güzel balkon akşamlarını
Özleyeceğimizden habersiz,
Yılların, yolların bizde açacağı
Yaralarımızdan habersiz,

Çocuktuk ama hatırlıyor musun
Mutluyduk...

Boğazımıza takılacak hıçkırıklardan,
Gözümüzün ucunda bekleyecek gözyaşımızdan,
Sorumluluklarımızdan,
Sorumlu olmadıklarımızdan,
Zorunlu olacaklarımızdan yahut
Sorunlu olacaklarımızdan habersiz...
İnsanlarımız...büyüdükce tanıyacağımız,
Tanıdıkça yorulacağımız insanlarımız...
Alacağımız kararlar yahut
İmzalarımız hayatta atacağımız...
Biz çocuktuk hiçbiri yoktu,
Biz büyük dertlerimiz var sanırdık,
Büyük şarkılar dinleyip,
Büyük duygulandırdık,
Büyük hikayeler okur
Büyük kahramanlar olurduk...

Çocuktuk ama hatırlıyor musun
Mutluyduk...