Dönülmeyen yoldasın, ezelden beri suskun,
Bir gurbetin içindesin, akşam gibi mahzun.
Rüzgâr esiyor hâlâ, o eski sahilinden,
Yalnızlık ürperiyor gümüş rengi serinden.
Ne bir seda kaldı şimdi, ne bir iz seferinden,
Beni unutma…
Unutursan gökyüzü eksilir,
öksüz kalır sözlerim,
gözlerimdeki deniz çekilir,
rüzgâr bile küser kaldırımlara.
Seninle dolu olan her şey,
Kayıp gönüller mezarlığında
Kimsesi olmazmış gömülmüşlerin,
Birer birer silinir adları. Her biri yalanla, örülmüş anıların
Ne zormuş bir yalana inanmak,
Bile bile kandığın bu sevdada;
Müzmin geçen yılların ardından
Ne bu sessizlik içime dokunan
Geceler fısıldar eski zamandan
Bitap düşer gönlüm, dertle yanan
Niçin ağlar durur çocuklar?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!