Yalnızsan;
Unutma: göğe açılan bir dal’sın,
Bir kuşun konmasını bekleyen.
Unutma: çölde açan bir gül’sün,
Bir yolcunun susuzluğunu gideren.
Uzanma ey yalnızlık;
Sen de bir yoldasın,
Her esintide hayat;
Her nefeste ümit.
Gerçek yahut düşten,
Biraz sevinç, biraz tat;
Yadigârı kâfidir.
Kayıt Tarihi : 15.9.2025 03:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!