Yad el ne bile Şiiri - Evrim Evrensel

İçimden içeri aşkın ateşi,
Gizli gizli yandım, yad el ne bile.
Ufukda ömrümün ayı,güneşi,
Gizli gizli battı, yad el ne bile.

Bitmiyor şu elin hariç gazeli,
Gönlümün Sultanı,Şah-ı güzeli,
Vaktı gelmemişken yaprak gazeli,
Gizli gizli döktüm, yad el ne bile.

Senin de yüreğin dağladı sızı,
İçinden lanetler okursun bazı,
Ah bir doğabilsen seher yıldızı,
Gizli gizli tan'dım, yad el ne bile.

Her bahar sümbüllere sorardım,
Boynu bükük kalık solardım,
Her güzelde görür seni arardım,
Gizli gizli gezdim, yad el ne bile.

Yalnız seni sevdim sevgiceğimdin,
Seni yüreğimde zullama gömdüm,
Sen arşu alaya çıktın büründün,
Gizli gizli gördüm, yad el ne bile.

Sevgi kutsiyetim ve hemide dinim,
Ben sevgi ürünü,sevgi de benim,
Gözümdeki hasret,cananım benim,
Gizli gizli sezdim, yad el ne bile.

Ne olur geliversen gizliden gizlim,
Ey kaçak bakışlım,can ahu gözlüm,
Bülbüle sol çeken dudu avazlım,
Gizli gizli yazdım, yad el ne bile.

Candım,canandın sevdik seviştik,
Sevdayı heveste kaynayıp piştik,
Bazı ah çekerek,bazıda hoştuk,
Gizli gizli içtim, yad el ne bile.

Sevgiyle nuştadır Evrim Evrensel,
Firardan kurtul da gel, gönülde kal,
İstersen karasu istersen coşkun sel,
Gizli gizli aktım, yad el ne bile.