Bir başına iken öğrendiğin kendine sarılmayı
Bir, başkasına sarılırken unutur insan
Halbuki küfürlerle suçlayarak yalnızlığı
Ve günleri öldürerek tanıdığın o yabancıya
“Ben” diyebilmek için
İçinde milyon tane gülü soldurdun
Toprağa çokça yakın, çime benzemek için
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta