Allah bırakmaz ettiğini yanında.
İşlerini gördün aramadın kadını,
Davranışının ben,koyamadım adını
Bize ne yaptın ki tutuyorsun kafa.
Sende ne saygı varmış ne de vefa.
Malım, mülküm var diye güvenme,
Her şey Allah’ın isterse elinden alır,
İki kolun yanına uzanınca’
Mal,,mülk,evlat hepsi dünyada kalır.
Dünya malı için gönül kırma
Hırs,öldürür,seni kimseye bağırma.
Bizden ne istediğini açıkça söyle.
Yok yere darıldın,oldu mu, böyle.
Bu dünyada dost olamadık biz,
Ortada suç yok,küskünlük,sebepsiz,
Yaptıklarının hepsi,kaldı sualsiz.
Kaçmaya devam et,ey kalpsiz.
Şaştım kaldım,nasıl akrabalıkmış
İşiniz ne çok,ne kalabalıkmış,
Dünyada işini bitiren olmadı,
Akrabasını dünya malına
Değişen, cemiyette, görülmedi.
Riyakarlık kötü şeydir 0nu bil.
Otur ağla haline,göz yaşını, sil..
Niçin kaçıyorsun bizden ey sefil.
Senin ettiklerini paklamaz teneşir.
Yıllardır aynısın hiç, değişmedin’
Anlamadım; geçti aylar,yıllar’
Her gün yeni bir olay derdimi tazeler.
Devamlı bizden kaçtın barışamadın’
20-08-1994
Vehbiye YerselKayıt Tarihi : 28.6.2012 19:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!