Sabaha karşı hüznü sinmiş üzerine
gözlerime kaçıyorsun.
Kaçamıyorum kalabalıklarından
tenhalarını hiç tanımadım.
Her gece odamdan geçip de bir selamı çok gören yabancı
Affet! Eyvallah diyecek kadar biliyorum lisanını.
Hadi cesaretine sığın,
kursağımın kuytusuna sokul
burada kalışların hatırına
düşlerimden topla bavullarını.
Ve benim kaderine terk edilmiş gençliğim,
umarım huzur içinde uyuyorsundur.
Uğramadığın şehirlerin kokunu yansıtan taşları
nasıl bir özlem yokluğunu böyle taçlandırır?
Bu şiir canım,
ruhu hırpalanmış âşıkların inkisarı.
Kalbimin yetim çocukları sana sarılmak istedi
itip kalkıldı.
Fırsatım olsa kollarına canımı bırakırdım
ardımız can savaşıydı kollarımı bıraktın.
Kayıt Tarihi : 20.12.2020 12:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Hayırlı sınavlar Mustafa bey.
TÜM YORUMLAR (1)