Yaban. Şiiri - Hüseyin Muşmal

Yaban
Benim ruhum buralara ait değil,
Ben bir bozkır çocuğuyum.
Dağ başlarının yaban iğdeleri,
Ve gelincik kokan kırların oğluyum.
Bana burada zerre kadar yer yok,
Ne sokakları içki kokan caddeler bana açık,
Ne de her köşe başındaki rakkaseler,
Ben çeşme başında gördüğüm Ayşe kızın,
Bir yolluk utangaç bakışına bir ömür vermeye razıyım.
Bütün pencerelerine evlerinin menekşe dolu saksılar sıralasalar,
Ve her caddesi şen şakrak kadınların kahkahalarına çıksa bu ışıklı caddelerin;
Ben çıkmaz sokakların yaramaz çocuğuyum.
Memleket kızı olsun da top atıp kaçtığım,
Bir ömür saklambaç oynamaya razıyım...