Ya Yoksan! Şiiri - Muharrem Çetinkaya

dün yine geçtim
ayık mıydım
sarhoş mu
bilemiyorum
hani o el ele dolaştığımız
anılarla dolu parktan
hesap sorar gibi bakıp
yine de oturdum
sonra utandım gidişinden
hemen kalktım
o banktan
bir ömür bitti-bitiyor
gizemlisin
bilinmezsin
utanıyorum aklımdan
ve seni halâ anlayamamaktan
çözümsüz bir denklem gibisin
bir çekilişin çıkmamış numarası gibi sevgin
aklım ermedi
sanırım bende akıl noksan
ve
bir kazı-kazan kartı gibisin
korkuyorum
üstündeki sır_rı açmaktan
ya yoksan…!