Ya Sîn Şiiri - Mustafa Islamoglu

-Insanlik Guzeline Adanmistir-

ey insan
ey yüz aki gönül aydinligi
kabul olmus sadaka kadar güzel
bir duygu sariyor seni anan yüregimi
bastigin toprakla yikadigim gözüme
simdi günes bile siyah görünüyor
ey yüz aki gönül aydinligi

ben kendime aglarken Uhud da aglar miymis?
Hira`yi mahzun gördüm soramadim sevgili
hasretinin disinda baska derdi var miymis?

ey insan
icimde büyüttügüm tüm cicekleri
sana adiyorum
itirlari, yaseminleri, menekseleri
lale bana kalsin
kapina ciceklerin karalisini sunmaktan
utaniyorum.

dua cikmayan göge sevdalar cikar miymis?
bülbülünü kaybetmis bu evrensel bahcede
dikenler bile bir hos, gayri gül kokar miymis?

ey insan
göklerin ögrencisi, yerlerin ögretmeni ey
sen ögrettin tasa konusmayi
agaca selam vermeyi
aya yarilmayi, topraga dürülmeyi
göklere kurulmayi, durmayi zamana
yilana ve deveye sevmeyi
ölmeyi, öldürmeyi
yasamayi sen ögrettin insana

o bengisu gözünden fiskiran pinar miymis?
baharlarin kaynagi ve yolunu gözleyen
bir ben sevda sehidi, bir de su cinar miymis?

ey insan
ey tebessümünden cennetler yaratilan
gül bahar geliyor, agla gök seviniyor
gözyasini karanfil diye gögüslerine takan melekler
kapinda divan durup aglamani bekliyor
hüzün kuruluyor ekmekten önce sofrana
bunun icin bir bir ucuyor sevdiklerin
bu yüzden öksüz, bu yüzden yetim kaliyor
efendisi yetimlerin

nicin döndü bu rüzgâr yol vermez daglar miymis?
yine ferhat kesildin bu ne canhiras gönlüm
bagrini deldin diye daglar da aglar miymis?

ey insan
sen olmasaydin
insanlar ölmeyi ögrenmeden öleceklerdi
yasamin özgül agirligini
kesfetmeden yasayacaklardi
hayat fahise erkeklerin elinde
bir yosma gibi hirpalanacak
hangi mevsime el atsak
elimizde yapis yapis bir seyler kalacakti.

acimi tartamayan askimi tartar miymis?
gönlüme yol vermeyen su zifiri perdeyi
o cennet elleriyle lutfedip yirtar miymis?

ey insan
sen olmasaydin
yusufcuk kusunun ne dedigini
yilanlarin nicin toprak yedigini bilmeyecektim
her sey cift yaratilirken nicin bir sey tek?
bilmeyecektim bir gövdede mücevhere dönüsen tasi
hem yol, hem yolcu, hem hedef olanin
icinde kopan mansiz savasi
olmasaydin sen

cekilen dizde derman gözümdeki fer miymis?
kendimi bir kum diye ativersem cölüne
ona vurgun bulutlar üstümde gezer miymis?

ey insan
senin sirrin
gözyasinin terkibinde sakliymis
bu gercegi bir denizin dudagindan ögrendim
gecenin bir vaktinde bir sevgili aglarken
bir disi varligini varligina adarken
bir erkegin ellerine
ölüm havlu atarken
hakliymis

söyle gönlüm bu sevda mahsere kalir miymis?
alisilmis sözcükler yükleyip kanadina
ona dogru ucursam katina alir miymis?

ey insan
ey günes hamilesi
bir kere dogarmissin
bin kez dogururmussun
parmaklarin sevdanin kesilmeyen cesmesi
onun icin agliyor yeni dogan bebekler
dogur, dogur ki dünya kaybetti gözlerini
dogur ey Israfil´in nefesi
ey günes hamilesi

sen olmazsan gemide bu tufan diner miymis?
gemilerin de yandi sil aklindan dönüsü
vakt ikindi yuregim gidenler döner miymis?

ey
ey ins
ey insan
hincini hincima kat
sancini sancima kat
pamuktan ellerini gecir yürek halkama
ister ayagin katina cek
istersen yerlere at! ...