İçimde bir kervan gün, gün dönüyor
Her günün sonunda başa dönüyor
Yorgun düşen bedenim, sanki ölüyor
Ya bir soluk nefes ver, ya sal gideyim
Cılız bir bedende, bir zerre gönlüm
Sığarım deyip de avutma beni
Arşı Âlâ dururken, gönlüm mü arzun
Ya gönlümü genişlet, ya sal gideyim
Bir kafes ki, her yeri açık ve şeffaf
Din günü bana da çıkmaz mı bir af
Bir zerreyi aleme hapsetmek tuhaf
Ya bir arşın kanat ver, ya sal gideyim
Akıl denen çözülmez örümcek ağı
İçinde saklıyor, bir hira dağı
Gönlümün güvercini uçtu uçacak
Ya sırrını aç bana, ya sal gideyim
Nefisten, şeytandan eşkiya kurdun
Sağımdan solumdan, arkamdan vurdun
Pusu kurup kuyulara düşürdün durdun
Ya Yusuf sabrı ver, ya sal gideyim
Salsan da gidecek yerim var mı
Kos kocaman alem bu kadar dar mı
Gönlünde sen olan, aleme sığar mı
Ya kapını aç bana, ya sal gideyim
Kayıt Tarihi : 17.8.2025 13:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!