İçinde yara...
Güvenmezdin sana direkt bakmayanlara,
Geceyi severdin ve şehrin ışıklarını..
Zayıf hissederdin tartışmalarda,
Bıkmıştın küçük hesaplarla...
Zehirliyordu hayat seni ince ince ve usulca,
Uyuşuyordu ruhun ve kalemi tutan ellerin..
Sana ağır gelen yaşam, insanlara neler yapmazdı ki?
Hep böyle olmamalı, hiçlikte kaybolmuş bir ruhun nidası...
Kayıt Tarihi : 7.9.2025 23:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!