Ya Gündüz Ya Gece Şiiri - Sami Gökay

Ya Gündüz Ya Gece

Hayat bir bilmecedir.
Çözene gündüz,
Çözemeyene gece.

Aşk bir hecedir.
Âşık olana gündüz,
Âşık olmayana gece.

Sevdiklerine bir gül ver.
Gülün yoksa,
Gülüver.

Ölüm peşindeyken
Nereye kaçarsın?
Ansızın gelir,
Ya gündüz ya gece.

Bu dünya fanidir,
Dalma.
Kimsenin ahını alma.
Ansızın geçer gidersin,
Ya gündüz ya gece.

“Öldüm öldüm” dersin
Yine de yaşarsın.
Dünyanın işine şaşarsın.
Adım adım ölüme koşarsın.
Ansızın gelir,
Ya gündüz ya gece.

Bilemezsin ki sayılı nefesin.
Dünya denilen şu kafesin
Bir gün açılır da,
Ve uçar gidersin,
Ya gündüz ya gece.

Kötülük etme.
Gelir karşına.
Beddua olur,
Döner karşına.

Her şey yazılır
Allah’ın arşına.
Ve sen de gidersin,
Ya gündüz ya gece.

Meyletme,
Bu dünyanın malına.
Kimsenin ettiği
Kalmaz yanına.

Elbet gelir
Bir gün sonuna.
Geçer gidersin,
Ya gündüz ya gece.

Bir gün hesap defteri açılır.
Tüm ettiklerin
Ortaya saçılır.

Ne göçülür
Ne kaçılır o gün.
Ya gündüz ya gece.

Kırık testi su tutar mı?
Dünyaya gelip kalan var mı?
Ettiğin yanına kâr mı?

Hesap günü var,
O gün.
Ya gündüz ya gece.

Sahip olduklarını
Benim sanarsın.
Böyle düşünürsen
Yanarsın.

Dünyanın alına kanarsın.
Gelir geçersin,
Ya gündüz ya gece.

Aldanma,
Ey gafil!
Dünya malına aldanma.

Kimsenin ettiği
Kalmaz yanına.

Belki bugün,
Belki yarına…
Gidersin sen de.
Ya gündüz,
Ya gece.