Ya Gökyüzü Küserse?

Çırpındım o kış günü

Ayağımda kopan botlarla

Boş boş yürüdüm

Bilinmezliğe doğru

Durmadan

Adımlarımı sayamadan

Gecenin sonunda

Tek hatırladığım

Senin resmindi

Hayal ettiğim o kokun

Yaşayamadıklarımız belki de

Şimdi biliyorum

Yollarımız ayrıymış

Yanlış yollarda aramışım seni

Omuzumda bir yükle

Kalbimde bir yarayla

Gözlerimi yormuşum

Ellerim soğuktan üşüse de

Kopsa da bacaklarım

Vazgeçmedim

Kırılan dallara rağmen

Kesilen köklere rağmen

Yılmadım

Solmadım!

Çırpınırken buldum kendimi okyanusta

Yapayalnız bir çiçektim oysa

Bir eş bir dost istedim sadece

Güneş giderse benden

Ya gökyüzü küserse?

Oksijen olamazsam yanımdakine

Yaşamak için sebebim ne?

Ya var olacaktım, ya gidişinle YOK!