Bir varmışsın bir yokmuşsun..
Sanki masallardan düşmüş bir hayalsin.
Geldigin an dünya susuyor,
Gidişinle tüm sesler çığlığa dönüşüyor..
Bakışların bir sığınak,
İçinde kaybolduğum bir labirent aslında...
Varlığın içimdeki bahar,
Yokluğun kara kış soğuk...
Seninle yanlış saatin ritmi gibiyiz..
Yelkovan saati,akrep saniyelerde akıyor,
Tıpkı senin gibi..
Bir yol seç bir adım at artık..
Sen gökyüzünde salınan bir bulut gibisin.
Ne yerdesin,ne de uzaklara süzülürsün..
Varlığın iyileştiriyor,
Ardindan gelen sessizlik herseyi parçalıyor..
Tam yaklaşmıştım sana..
Kalbimin kapısını araliyordum usulca.
Ama sen,
Kayboldun başka bir yüzün arkasında..
Guvenmeyi seçmiştim oysa sana..
Simdi..
Üzerime çöken bir ikilimde,
Kayboluştayım..
Bu yorgunluk beni benden alıyor,
Sen bana umut gibi geldin,
Ama yokluğun,inandığım yerden kırdı beni..
Aynı şehirde, aynı pencerede..
Seninle yaşanmamış,
Ama yaşanmış gibi duran şeylerin gölgesinde..
Bir daha gideceksen gelme..
Ya sev beni kal gitme,
Ya da git, sil bu hikayede beni.
Böyle sürmez sevgili..
Kalırsam boşlukta,kendimi bile bulamam bu defa..
Beni arada bırakma.
Ya git Ya kal sevgili..
Sumeyye Öztürk
Kayıt Tarihi : 5.5.2025 10:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saat;21.32 03.05.2025
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!