Aklımın kayıp bir yanında
Rüyalarıma hapsoldum
Ya uyanıp unuttum herşeyi
Ya da ben hiç yoktum
Yokluğumda, ben kimsenin
Hayali de, olamadım üstelik
Ya körkütük, bi’ sarhoş kendine
Ya da ben hiç yoktum
Şarap fıçısına, batar gibi
Boğulunca gençliğim
Yağdı yüzüme, yüzüme
Çocuk yüzlü, kar tanelerim
Fısıldayınca, yarım kalmış masallarım
Mühürlendi, gülüşüm hüzünlerime
Canverdi kendi ışığım, kendime
Kimsenin gölgesi olamadım, hevesine
Diyemedim ki heryerim delik, deşik
Onlar dikemez, hayallerimi bilemezlerdi
Desem feleğin çemberi, kopardı kanadımı
Onlar silemez, enkazımı süpüremezlerdi
İşte o an, dilimin ucunda güçlendim
Gökyüzüne şarkılarımı besteledim
Bir kaç dilek ısmarladım, kendime
Birkaç yıldız da akıttım, gençliğime
Aklımın kayıp, her yanını
Hislerime anlattım
Ya uyandım, hatırladım herşeyi
Ya da ben kendimi tanıdım
Varlığımda, ben herkesin
Herşeyi de olmak istedim üstelik
Ya öldürdüm içimdeki korkağı
Ya da ben yeniden doğdum
mesutkuntan
Mesut Kuntan 2Kayıt Tarihi : 21.6.2025 17:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimsenin gölgesi olamadım hevesine...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!