Geceyi gündüze yazdım, kimsenin sarılmak istemediği ayazdım..
Bekledim, ben de böyle bir sabır olduğunu bilmeden, bana ait olmayan her bir şeyi.. Ben çok bekledim..
Hıçkırıklar dizdim çocuk yanıma.
Getirdim güzel anıları aklıma, ben bittim, anılar bitirdi.
Güzel olan her şey, bende anlamını yitirdi..
Bir hayale tutuldum, bir hayli yoruldum.
Verdiğim çabalarda değil, gördüğüm çabasızlıktan kendimi yıktım..
Birden anne olasım geldi, sönmeyecek olan bir ağıt yaktım..
Gözlerim doldu, gözlerinden taştım.
Sende kalmamıştı ki kadrim, boş bir kağıda aktım.
Niçin son zerremle seni şiir ederken, kağıdı mı yaktın?..
Çok sevenin hâli ne olurmuşçasına, son bir kez baktın..
[06 Şubat 2025]
Zehra Yaden
Kayıt Tarihi : 9.3.2025 23:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!