li xewa şevên bêxewiyê
serê xwe datînim ser balîfa
bîranînên pînekirî
û dikevim nav xeyalên
kûr û tûj
pişta xwe dispêrim
êşa berbangan
bi nefsçûkiya giyan
silav dikim
di diltengiya rojên bêdeng de
diponijim
helbesta xwe ji gewriya şevistanan
dişeqînim
masiyên çemên mirî
li berwarên awiran
derbas dibin
li diyarên windayî
rêwiyê riya bêveger im
baranên dilê xeyidî
li demsalên bêreng dibarin
keştiya bîranînên ciwaniyê
di okyanûsên bêbinî de asê ma
şahî
li dîwarê keseran hate mixkirin
zîroyên demê
rayên darbesta min dimijin
beden
di xewnereşkan de dilerize
serê xwe li ber qedera derbeder
diçemînim
ez
ne kêm
ne jî zêde me
ne dîn
ne jî aqilmend im
jana giraveke jibîrbûyî me
di tenêtiya wêran de
hatim dorpêçkirin
qêrînên wijdana min
rast û durist in
têgihiştin û dilpakî
di teraziya hest û mantiqê de
hate xapandin
arzûyên sêwî
li kendalên hêviyê ketine xewa bi nalenal
rûyê xirabiyê bi agirê dojehê
dişom
ji parzûna çaxên gemar
qenciyê dipalînim
dayika min
di malzaroka xwe de giloka êş û xeman
dihewîne
kul û birînan
bi melhema cejna Laliş
dikewînin
Xizan Şîlan
2011-11-01
Stockholm
pelkên êşa bîranînan
ji nava kezeba min ya peritî
dişeqin
masiyên wîjdan
di gola xwîna xiyanetê de
xeniqîn
perdeya cama sirên veşartî
ji zingezinga zengilê dilê te re
vedikim
ji parzûna hesretkêşiya te
êşa rojên tevizî
dipale
EY D ÎROK
ey cîhana ker û kor
ey dîroka rûreş
ji ber hovîtiya we
çûkên asîmanan reş girêdan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!