William Shkespeare İstanbul'da.

Yolda kalmak'mı kalmamak'mı,
İşte bütün mesele bu,
Kar yağmasından doğan bir,
kermekeş'lik insanları bezdirmesi'mi,
İnsanları işkenceye sürüklüyor,
Yoksa beyin dalgalarının yaydığı
Algılarına tanrılarını kurban eden,
Bir şehir halkının başına gelen,
Aymaz takımının iş başında olması'mı,

İntikam duyguları kin nefret tohumları
Eken şeytanı duygular neden böylesine
İnsanları kötülük hisleri ile kendilerine
Kötülük getiren tanrılarına inanmaktalar,

Nefes alan her canlının güzelce bir yaşam
Hakkı değil’imdir, yağmalanmış yürekleri
Ele geçiren bu habis iblis duyguları sömüren
Kendi hazinelerini tıka basa dolduran bu korsan
Zihniyet halkı ise kör cahil görmekteler,

Güzelce hazırlanmış büyü'lesi bir tiyatro oyunu gibi
Halk da onları seyretmekte beyinlerine
Prangadan zincirler ile köle edilmiş gibi onlara
Adeta taparcasına benliklerini dahi kurban etmekteler,
Böyle bir aptallık nasıl olabilir Hemde bu çağda.

Tanrım aklıma engel olamıyorum, böylesi bir
Topluluk içinde var olmadığım için şükranım sana,
Var olmak yâda olamamak değil bütün mesele,
Aptal olmak yada olamamak işte bütün mesele bu....

Not: Sanki Shakespeare güzel şehrimiz İstanbul ‘a
Gelmiş yaşanan olumsuzlukları
Bizzat kendi yaşamışçasına kendisi kaleme almış gibi
Duygudaşlık yapılarak o hissi verilmeye çalışarak yazılmıştır.
Siyasi bir amacı yoktur. Anlayışınız için teşekkür ederim.