Wicks ve ANNEM Şiiri - Fikret Turhan

annem,
dün akşam
burnum tıkanınca
nefes alamaz oldum
biraz vicks sürünce
rahatladım...
anında
seni andım
gözyaşlarım
burnumla birlikte
hemen akmaya başladı...
hani sen,
öksürüyordun ya
biraz göğsüne sürüp
biraz da ayaklarının altına
vicks koyunca
sen de
benim gibi
kokmaya başlardın...
annem,
vicks;
kokusuyla
bizi birbirimize bağlıyordu
sen o alemde
ben bu alemde
olsak bile...

Fikret Turhan-Yalova,
17.10.2015