Vuslatsız Hasret Şiiri - Seyide Doyran

bir ikindi vaktiydi,
vuslatsız hasretler,
çiçeksiz dallar vardı her yerde.
gözlerindeki ayna düştü aklıma.
bakınca beni gördüğüm,
gülünce,öleceğimi düşündüğüm,
gözleri...
sonum oluyordu gözlerindeki ayna.
bakdığımda içim yanıyor,
kanım kaynıyordu her defasında.
nefsimle savaşıyor,
benliğimi yitiriyordum gözlerinde.
vuslatsız hasretler vardı her yanda,
gözlerindeki ayna sonum oluyordu
her defasında.
kapatma istiyordum gözlerini,
çevirme bakışlarını,
hatta kırpıştırma bile.
bırak kavgam içimde kalsın,
kalbim yerinden oynasın.
yeterki gözlerindeki aynada,
vuslatsız hasretler beni yaksın...