VUSLATA BEŞ KALA
Koştum seninle buluşacağımız ana
Elime sensiz zor geçen günleri alarak
Bir beyaz mutluluk sarmışken her zerremi
Birde geldim ki gitmişsin vuslata beş kala
Elimdeki anılar saçıldı her buluta
Sokaktaki insanlar baktılar şaşkın bana
Uzattım ellerimi umudun dallarına
Boş kaldı avuçlarım vuslata beş kala
Etrafımda bitmeyen seslerin yankıları
Bakındım neredeyim her yer hüzün ağacı
Ağlayan yapraklardan demet yaptım elime
Meğerse, düş görmüşüm vuslata beş kala
Kayıt Tarihi : 10.3.2009 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!