VUSLAT ÖNCESİ
Gittin de dönmedin yâr, yollar kaldı sessizden
Gözyaşım düştü yere, dinmez oldu bir izden
Ölüm mü ayrılıktır, yoksa vuslat öncesi?
Kalbim hep seni arar, gecem yandı gündüzden
Nakarat:
Can ile canan gider, göç eyleyen dönemez
Dost yârini özler de, hasret ile sönemez
Güller solar bir bir, aşk ateşi dinmezmiş
Ölüm değil son değil, vuslat bize yakınmış
Kabrin başı nur dolu, taşına sinmiş nefes
Adını anar hâlâ, her solukta bir heves
Dünya fanî dediler, söz gönülde mühürdür
Bir gün kavuşmak var ya, sabır şimdi tek ömürdür
Nakarat:
Can ile canan gider, göç eyleyen dönemez
Dost yârini özler de, hasret ile sönemez
Güller solar bir bir, aşk ateşi dinmezmiş
Ölüm değil son değil, vuslat bize yakınmış
Söz Ejder Gulkokar fakirül Melâmi
Muzik = segâh, veyâ hüzzam
17/07/2025
Ankara Keçiören
Saat 2.30'
Kayıt Tarihi : 17.7.2025 15:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!