Vuslat Bir Hicret... Şiiri - Talat Özgen

İçimde derin bir boşluğun acısı
Bir ateş yumağı
Kimse anlamasın beni
Hiç bir kimse
Gerçekten kim farkında ki varlığımın
Ruh gibi dolaştığımın şu dünyada
İçim dışım yanlızlıkta cirit atıyor
Kalabalık dünyalar
Kendi dünyalarına dalmışlar,
Gecenin tam ortasında karanlık
Uzatmış elini
Gölgeleri bana mısın demiyor
Sessizlik almış başını gidiyor,
Ben bende kalmışım
Senden ırak
Ne kadar koşsam varamıyorum
Vuslat hicret olmuş
Sensizliğin koylarında,
Can can olsa
Artık ne fayda
Gün günü kovalasa
Neye çare,
Zaten ömür
Ha bir yel ha bir rüzgar
Esse de bir etmese de bir
Geldimi zamanı
Düşecekler
Kırılan daldan yapraklar
Yolculuğu umutsuz bir diyar
Belki de gide gide
Hiç bitmeyecek
Bitemeyecek
Olan...

* Berlin, 14.08.2025 *

Talat Özgen