Vuslat Şiiri - Yusuf Kaçar

Bugün batışıyla beraber gidiyorsam güneşin
Yarın doğuşuyla beraber elbet geri gelirim!
Belki bir kez daha görüşemeyiz diye
Ağlıyorsan, sil gözyaşlarını, üzülme;
Ölüm bulutları kuşatsa da afakımızı
Zift kusmuş geceler karartsa da hayatımızı
Korkmadan, yılmadan bekle beni sevgilim
Nasıl olsa bir gün güneş doğmayacak mı?
Merak etme, mutlaka buluşacağız gene
Ya İstanbul’da, ya güneşin doğduğu o yerde!

Mevlam ihsan edip ömür bahşederse
Ayaklarım uçurtma gibi süzülecek keyifle
Süzülecek, bu gökyüzü kadar hissi şehirde
Ben küçük bir çocuk gibi elini tuta tuta
Kaldırımlara dizilmiş sokak lambalarının
Gözlerimde ışıl ışıl umutlarla
Sana döneceğim
Kapına küt küt vuracak yüreğim
Heyecanım bulaşacak etrafa
Bir an dili tutulacak kilidin
Ve bir bakacaksın ki evdeyim
İnan evde olacağım sevgilim...