Şu zamansız asi ayrılıklara
O amansız keskin belalara,
Bu aciz beden nasıl dayandı
Tövbeye meydan okudu zihnim
İlk kıvılcımda sabrım öldü
Secdelerim günahların gölgesinde
Kalbimde yeşeren şükrüm öldü
Nefsim suni tatlar esaretinde
Hazdan beslenen heveslerim öldü
Var ile yok buluştu son nefeste
Düşlere sığmayan kulluğum öldü
Azdan öze yolculukta
Gel-git seferlerde,
Gurbetin son durağında
Soluklanan ruhum da öldü
Öldü benden yana her ne varsa
İlk ezandan son ezana
Kavuşmak olduğundan ölmek; sana
Kayıt Tarihi : 30.11.2025 15:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Denizli 2024
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!