Vuslat Şiiri - Bahtiyar Özmen

Elimde olsaydı sarardım zamanı geriye
Hiç gelmediğin bana olurda dönersin diye
Ayrılıyor yollarımız bak bu gün belki
İsmin kalacak yüreğimin bir köşesinde

Hasretin yağar her saniye ruhuma
Can oldun bilmeden çorak topraklarıma
Ne yapsın doktor çaresi yoktur
Senden başka gönül yarama

Unutmuşken kendim için hayal kurmayı
Sen hatırlattın bana bir yürek taşıdığımı
Ne zaman yorulsam gözlerinde dinlendim
Düşlerde gecelerce seninle dertleştim

Ben sana en çok yüreğimle geldim
Fakat varlığını ruhumla sevdim
Çünkü değil mi kalpte mezara gidecek
Ancak ruhum benle ebediyete gelecek

Karanlığımı aydınlatan dolunaysın
Boşver adın kalbimde saklı kalsın
En derin arzumla hatırlasınlar seni
Dostlar seni Vuslat olarak ansın