Vuslat Şiiri - Deniz Budak

Halatlar koptu ve ben savruldum.
Savruldum çünkü kurtulma umudum.
Umudum sana doğru, yollardaki tüm adımlarım.
Adımlarım yorulmadan, adımlarım tükenmeden,
Adımlarım bıkmadan, usanmadan.

Ve bir rüzgar koptu ucundan
Sana uzanan elimin parmaklarının.
O rüzgar okşadı,
Süsledi hayalimdeki savruluşunu saçlarının.

Hayran kaldı omuzlarından,
Bu yükü alan sözlere,
İki gözümün kapağı.
İkisi de diz çöktü tutkuya ve şefkate.

Bir hayal yetti tek bir nefese.
O nefes göğsümü doldurdu,
O nefes bağlantımı kesti,
O nefes içimde esti.
Yastık oldu göğsümdeki başının hayaline.

Ve bir rüzgar koptu ucundan
Sana uzanan elimin parmaklarının.
O parmaklar okşadı,
Süsledi hayalimdeki savruluşunu saçlarının.