Vuslat Şiiri - Deniz Kaftan

“Hakkı bulduk deyu sevinmesin eshab-u kâl
Cuylar kim erdiler deryaya hâmuş oldular “
Hayâlî

Susasam, çok susasam.
Bir hayat alsam, parçalasam parçalasam,
sonra ayıklasam günleri,
güzü çıkarsam, gizi çıkarsam, bizi çıkarsam..
Sonra cok sonra..
Parçaları eklesem,
beklesem beklesem;
sona kalsam, dona kalsam,
sana kalsam, bana kalsam.
Kalsam da yasamamış olsam hiç,
hiç yaşanmamış olsam,
sayıklasam hep, saklamasam içimi…
Kaybolmuş bir name olsam adresini arıyan,
“hiç” olsam, hiç olmasam,
“hiç bulsam”, hiç bulmasam sonra…
Adım çok olsa, adım “yok’olsa,
adım adım geri geri gitsem,
koşsam, koşsam çok koşsam, hep koşsam,
birden bir düşsem bir düş’sem.
Loş koridolardan geçsem mum kokulu ahşap sesli,
yol bulsam, yol olsam,
gün görsem, erisem,
aksam aksam hep aksam,
sorgusuz sualsiz aksam,
erişsem sonra, sana erişsem,
hamuş olsam,
susuzluğum geçse,
doysam, kansam,
sussam sonra, hep sussam…
Sen de hamuş kalsam…

Azdan azız, çoktan çok
Yoktan varız, varken yok
Aşkın yakar oddan çok
Hamuş olana dek.