Vurulursun Şiiri - Necmi Dayan

ne vakit kazmaların darbelerine maruz kalsam
bıkıyorum kanatlarımla yeniden doğmaktan
bıkıyorum yüksek dağların yamaçlarından
düzlüklere süzülmekten
bıkıyorum öldürmekten üzülmekten

yas tutmamın anlamını yitirdim çoktandır
ve dalgalar sakınleştiğinde
abidinpaşalı çakal kılıklı yaşlı
ulucanları anlatmaya başladığında
hıç beklemezdim ondan
utandırıyor beni...

bu nedenle
göğe yaslanmış başımı
söküp yerinden masama bırakıyorum
hak etmiyor orayı
çakal kılıklı ne günlerdi derken
kendimi sokacak bir delik arıyorum
ve orada sonsuza dek kalmayı
karanlıkta yokluğun ortasında
yapayalnız kederlerimle kalmayı
hiç istemediğim kadar istiyorum...

nereye gidiyorsun
cehennemin dibine...