Vurulduğum Gün Şiiri - Ahmet Baygümüş

tam da vurulduğum gündü bugün,
beden ne ki dostum ,
düşlerimden vuruldum.
tut rüyalarımdan kaldır ayağa
yaramdan kan yerine umutlarım akıyor
hayallerim vardı sarı sıcak
geleceğe özlem besleyen
aşklarım vardı, henüz duyulmamış
kaf dağı arkasında masallarım
çağlar ötesinden güneş getiren
yıldızlarım
duyguları çalınmış genç bedenler
ve tenlerini sorgulayan acılar sarmalı.
ülkem ütopyam kadar sınırsız
çocuklarım,
çocuklarım vardı esmer tenli,
ebabil yürekli
herbirinin gülüşüne bir gül 🌹 takılı
ve belirsiz gelecekleri
bilinmez uçurumlara gittiler onlar!
gidipte gelemeyenlerim vardı
vurulduğum gündü bugün
çocukluğumdan vuruldum
gülüşlerimden vuruldum
vicdanımdan vuıruldum
babilin asma bahçelerini kıskandıran
gökkuşağından ödünç aldığım renklerim vardı,
lisanım vardı,
yasaklı ve bülbülden çaldığım,
hiç alışamadığım papyonlu sözcükler.
ve konuşamadığım kilitli dilim.
tanımsız aşklara gebe hazanlarım vardı,
onikiden vurulan ...
tam da vurulduğum gündü bugün,
kılıçla
hançerle,
kurşunla,
dıpçikle,
ve sonra sözle vuruldum.
beden ne ki dostum,
yüreğimden vuruldum
hayallerimden vuruldum
geleceğimden vuruldum...

13 Eylül 2014