Vurgun Şiiri - Hayrettin Özpek

Nerede sevdiklerim avunduklarım
Yüreğime kar yağdı üşüyorum ben
Tutmuyor ellerimden güvendiklerim
Ayağımda pranga düşüyorum ben

Uzattığım ellerim havada kaldı
Ne beni gördü ne de selamım aldı
Mevsimleri harcadım bir günde sildi
Vefayı sözcüklerde okuyorum ben

Yalanlara sığınmak huy oldu sende
Sarhoş ettin içtiğim mey oldu sende
Gelecektin mevsimler yıl oldu sende
Seni sana bıraktım gidiyorum ben

Söz vermiştin giderken gelemedin ki
Hasbihal edip haber veremedin ki
Vurgun yedim sözünde duramadın ki
Düşlerimden resmini siliyorum ben

Sevgiler ektim sana büyütemedin
Kaldırıp da ayağa yürütemedin
Yüreğinde buz dağını eritemedin
Kutup musun çöl müsün şaşıyorum ben

h. özpek 4 ekim'18