Vurgubum Şiiri - Ekrem Öztürk 2

Allah insanları farklı yaratmış
Ahlaklı, vicdanlı kula vurgunum.
Dostluğu, sevgiyi, aşkı aratmış
Ben hem güle hem bülbüle vurgunum.

Uyan insan oğlu, gafletten uyan
Kula saklı olan Allah'a ayan
Şefkat ile yetim başı okşayan
Merhametli cömert ele vurgunum.

Hak ve batıl tarih boyu yarışmış
Neticede Hak menzile erişmiş.
Güzel, çirkin birbirine karışmış
Dikenler içinde güle vurgunum.

Zalime baş eğmez eroğlu erler
Zulme karşı cesaretle giderler.
Hakkı öğütlerler, doğru söylerler
Üzüp incitmeyen dile vurgunum.

Gurbetteysek, arzularız sılayı
Severiz horonu, barı, halayı.
Uğrunda dökülen kandan dolayı
Türk Bayrağındaki ala vurgunum.

Asil insan belli olur yüzünden
Zevk alınır sohbetinden sözünden.
Saf hilesiz temiz çiçek özünden
Arının yaptığı bala vurgunum.

Asla yanlış yapmaz Hak yolda giden
Dalalete düşer Hakkı terk eden.
Kırmadan yıkmadan zarar vermeden
Mecrasında akan sele vurgunum.

Bazen bir esinti hasret bitirir
Dosta, sevgiliye selam götürür.
Sevgiliden, dosttan selam getirir
Ilgıt Ilgıt esen yele vurgunum.

Hayatı borçluyuz tek bir nefese.
Vurgunum birliğe çağıran sese.
Kaptırır Ekrem'i binbir hevese
Aşık sazındaki tele vurgunum.
Ekrem Öztürk