Vurdum Duymaz Şiiri - Emine Sönmez

VURDUM DUYMAZ

Hazandan mı gönlümde solan güller?
Yoksa başımda ki, kara sevda mı?
Yanıyor yüreğim, ne bilsin eller,
Nasıl yaraladın, yıktın sevdamı.

Önce yazarlarmış kaderimizi,
Ayrı ayrı yazmışlar ikimizi,
Çok özledi yine gözlerim sizi,
Gönlümde kanayan yara sevda mı?

Herkes bir alemde, biz bir alemde,
Yürekten silinmez, bir tek kalemde,
Yalnız çekiliyor dert de, elem de,
Bilmedim bu yangın, har' a sevda mı?

Çiçek, çimen bile yaşar ve ölür,
Bizim gibi ayni havayı solur,
Ateş düşer, kalpten kalbe yol olur,
Yangın olup, soktun dara sevdamı.

Mahşer günü gibi başımda sesler,
Hep fırtına, bora, dağılmaz sisler,
Hasretin, özlemin aşkımı besler,
Vurdum dumazlığın, yorar sevdamı.