anlatmaya mecalim yok artık
ne masumiyeti nede hayallerimi
korkuların uzmanı olan ben
yama giyinmiş umutlarımı
kendime saklamalıyım
uyumalıyım
uykusuz gecelerde
yaralarım uyanmasın diye
eyy yüreğimin ustası
sana mecbur şu yüreği
vurdunya yerden yere
kızkulesi sen gibi bakmıyor artık bana
sonunu kestiremediğim bir masalın
rüyasına dalmakta neydiki
diyemedim
beceremedim
anlatamadım işte beni sana
sendeledim
tökezledim
koşarak çıkacaktım oysa hayallerimin peşine
acı bir tebessüm bırakıyorum
geride
anlamıyacağın
ve anlatamıyacağım
vs. vs.vs....
Kayıt Tarihi : 15.3.2014 00:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)