Volkan Yıldırım Şiirleri - Şair Volkan Y ...

sizin hiç umutlarınız öldü mü
geriye bakıp ta
nehrin öbür ucunu göremediğiniz
bir camın aksinde
siluetinizi tanıyamadığınız
kabuslardan sıyrılmak için

uzun bir yol çizmiş kaderim sensiz
pervazsız köprü misali dünyam
bir an olsun bende yaşasam seninle
gecemden bir an olsun seninle uyansam
seni görsem kader gibi karşımda
azrail olsan elinde orakla yolumda

kim dedi kim istedi niyetleri neydi
karga tulumba çetiler beni dünyaya
bu adam bu kadın nerden geldi başıma
beyaz elbiseli birde vurmaz mı kıçıma
ah bende feryat figan etmemmi şimdi
vurur musun ha vurur musun kıçıma

birgün gelir
geceler gibi siyah gözlerinde fer kalmazsa
ışıldamıyorsa yıldızlar yüzünde
güller gibi pembe yanağın renksizse
öpülmüyorsa dudakların her dem beni an

büyüme çocuğum
indir gökyüzünden yıldızları
bir ressam gibi devam et
boyamaya duvarı
açma gözlerini
kirletme o pırıltıyı

ateşin merkezde sıfır olduğu an
alev alev yanan buzul dağları
binlerce meteora dönüştü
zümrüt taşından
yıl kainatın sıfır noktası

...............
...............
...............

elveda hülyalım

aklıma pek gelmez
düşünmem de böyle şeyleri
ama merak ettim işte

erkek karısını neden
yatak odasında yosma

tanınmaz ayların çocuğuyum
adım kavram kargaşası
soyadım kesmekeş
dostumdur rüzgar ve yabani kuşlar
dallar koyar omuzlarıma
şefkatle güvenle ellerini

sevgili perdem yetmiş beş vatlık lambam
değerli yer yatağım;
sefer tasım ve emaye tencerem
uzun zamandır beni
bende sizleri izledim tanıdım
bayağı alışmıştık birbirimize