İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Şairmiş adam şiire adadığı için kendini, kalemi kılıç yerine bir demet kır çiçeğine benzetirmiş. Yasaksızca gezermiş bu şehri ve her köşesine bir mısra karalamış okumaya yüz tutanlar için. Gördüklerini dillendirirmiş yazılarında, okuyanlara yeni bir dünya sunarmış hayallerinin içinden. Sözlerini kaleme nakleder dinlediklerini özete almadan yazarmış. Hiç sıkılmadan yorgun gözleriyle her gün masasına oturup dünyaya bakıp insanların içinden, anlatırmış yine o insanlara kendi gözünden kendi diliyle. ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!