Volkan Kaya Şiirleri - Şair Volkan Kaya

Parmağa batan diken gibisin
Acıtan ama görünmeyen,
Hüzünlü bir film gibi sin
İnsanı ağlatan.
Gece ve gündüz gibi
Gelip geçen

Sen seni yitirmenin ne olduğunu anlayamazsın
Sen neseni yitirdin nede beni
Sen ne hayatı kaybettin nede sevgiyi
Sen katbetmedin ki hiç kaybolmuş hayatları bilesin
Sen ne sen sin nede ben
Sen sen olmadın ki hayatı bilesin

Anne babam ne zaman gelecek?
Nezaman saçlarımı öpüp koklayacak?
Anne babam ne zaman gelecek?
Nezaman bebek alıp getirecek?
Anne ne olur söyle babam nezaman gelecek?
Anne babam la nezaman parka gidecez?

Bazen güneş kadar uzak
Bazende yaz yağmurundan sonra çıkan
Gökkuşagı kadar yakın
Fakat:
Sen,sen benim erişemediğimsin

Gözler görürüm
Yalan söylemez
Sözler duyarım
Hiç eğilmez
Bütün dünya bir olsa
Umut tükenmez

Hertaraf ışıl,ışıl bu şahirde
Ama birteksen karanlıktasın
Üstüne,üstün bide aldatılmışsın
o tek gecelik dedi,
Sen terk ettin.
Kapıdan çıkma dur;

Hayat kaybedilmişlikler
içerisinde
En büyük kazanımdır.

Gözyaşlarını akıtma ne olur mektuba
Biliyorsun dayanamıyorum
Seni öyle hayal etmeye
Alışamadım daha şu zoraki ayrılığa
Alışamadım daha buralarda sensizliğe

Tik tak,tik tak,
Nasılda geçiyor zaman,
Saatler nasılda hızla ilerliyor,
Gece ve gündüzü bakarmısınız,
Nasılda zaman değişiyor,
Günler haftaları,

Kara bir duman kaplamış buğün İstanbulu,
Neben denizi görebiliyorum,
Nede deniz beni.
Ben, küçük bir tekneyim,
Bu sis bu büyük gemiler beni yer demiyorum,
Dalıyorum içimde karşıya varma umuduyla denize.