Rüzgârla kırılan birer dal olduk
Savrulup adeta bir hayal olduk
Gönülden şakıyan dilleri sordum
Şimdi sanki bizler birer lal olduk
Sımsıcak insanlar artık kar olmuş
Yanıyor yürekler kor ateş olmuş
Ne hallere düştük akılda yordum
Yerde bile bize vuranlar olmuş
Dört yanımız viran yorgun taş gibi
Kalbimiz çırpınan birer kuş gibi
Sevgiyi bekledim nefreti buldum
Ömrümüz çileli gönül şaş gibi
Gözyaşlarım akar da hep boş gider
Yürek dumanlıdır ona hoş gider
İçtik hasretleri biz yudum yudum
Ayılmaz bu baş bir gün serhoş gider
Yaralı Şahin’im mekânım dağlar
Şimdi ne haldeyim anlamaz sağlar
Böyle gitmez diye sineye vurdum
Düşün şöyle neler yaşatmış çağlar
01.11.2006
Kayıt Tarihi : 23.2.2022 01:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!