Ben büyürken öğrendim:
Her yara kendi sesini taşır,
her kadın kendi gölgesini…
Benim gölgem uzun,
benim yolum karanlık,
benim nefesim çok şeye şahit.
Bayım ! Hayatın bazı hallleri bitmeli.
duyma hali,
görme hali,
nefes alıp verme hali,
beynindeki sesin konuşma hali,
kalbinin kırılma hali,
kendimi kaybettim ben;
nereye bıraktım bilmiyorum.
umudun çekmecesinde mi?
hayallerimin altında mı?
Suyun Sessizliği
“Yıkımdan doğan sessizlikte bir yeniden varoluş.”
İçinden yürüyüp gittiğin suyu,
ve sesini…
öyle bir duydum ki
Bir şarap mahzeninin
soğuğa çalan ılıman hâlleri…
Kırk yıllık meyler gibi
paha biçilemez gözlerinin rengi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!