Vildan Altunbaş Şiirleri - Şair Vildan ...

Ben şairim, bir şair nasılsa bende öyleyim,
Ne trenler kaçırıyor’da tutamıyor ellerim,
Sonra arabalar geçiyor hepsi de dolu,
Bana yer yok! hüznüme’de hiç birinde,

Yolcusunu almış gitmiş, bir vapur! ,

ONDÖRT ŞUBAT
Her yıl sevgililer günü, ondört şubatmış,
Oysa ben şubatın onbeşini severim,
Hep süslü kelimeler yaldızlı hediyeler,
Oysa ben sözlerin sadesini severim.

şiirler yazmadı hiç böylesini
içinde yangınlar yanarken
yapmadı şair
buzdan heykelini
yada ağzı küfür dolmuşken
susmadın sen şair

O burdaydı,elbisesinin tozu dökülü yerlere,
Aynalara bir bak! , gözleri var içinde! .
Sağdaki odada gözyaşı dökmüş, yerler ıslak! ,
Salondan koridora bir boşlukla karşılaşma! .

Şimdide sizin odanızda,

bitti işte
asla dönüşüm yoktur sana
ve bitti demek için
beni bitirmen gerekimiyordu
bittiya
son bulsun artık her şey

Eylülün ortasıydı! ,
Hayatımın beklide tamamı! ,
Durdu düşünceler! ,
Bir buza hap soldu hayaller!

Faydasızmış çabalarım! ,

yüreğimde Sultan yoktu saltanat yoktu
Sen geldin içimde Tahtın kuruldu
ebedi kölenim eyy Sultan
esirdim zindanlarında
şikayet etmedim

Her sabah aynı otobüsteyiz,
Otobüs ya 2 dakika sonra, ya da önce geçer önümden,
Bazen beklemem, bazen de koşmam gerekir ardından,
Her sabah gördüğüm aynı yüzler,
Sen bilmezsin, ben nasılımdır içinde,
Ölüme giden, bir suçlu gibi,

Çanakkake geçilmezdi
Bende geçemedim ya Rab!
Toprağına ayak basmaya bile korktum.

O kadar şehid vardı ki,
Hepsi canlı hepsi diri,

BURDAYIM

Ben kimim? ,gerçekmiyim? ,
Gerçek diye bir şey varsa! , neden? hayaller‘deyim.
Bir piyonum belki! ,gözden çıkartmışsın beni! ,
Bir hamlelik sayende ömrüm,sessiz denizimi sen! Böldün! .