Vicdansız Şiiri - Duran Bükülmez

Seni bu alemde adam sanırdım.
Sende kuru odun çıktın vicdansız.
Ellerin yanında dürüst tanırdım.
Güvendiğim dağı yıktın vicdansız.

Uçan kuşa bile seni söylerdim.
Düşlerimde bile gönül eylerdim.
Sensiz bu dünyada acep neylerdim.
Şu garip gönlümü yaktın vicdansız.

Düşürdün garibi birde kötüye.
Gelecek kalmadı bitti atiye.
Deli gönlüm sana vuruldu diye.
Başıma belalar taktın vicdansız.

Şiirler ses vermez hecelerimde
Selamın gelmiyor ecelerimde
Işıksız karanlık gecelerimde.
Gökten yıldız gibi aktın vicdansız.

Bükülmez im derki bahtsız günüme
Maziyi bıraktım daha günüme.
Koca engelleri çekip önüme.
Nasılsa apansız taktın vicdansız.

14.09.2025
Erbaa