Via Vigilandum Şiirleri - Şair Via Vigil ...

gecenin us'una, sus payı diye verilen bilinçaltının
en mahrem yerinde gizlediğin talan edilmiş çocukluğunu
devlet kurma hırsına alet etmiş gecenin, günahlarını
sorgusuz infaz eden gözleri vardı
o farkında değildi,farkına varsa
en fazla infaz emri verilirdi düşük yapan omuzları için

gecenin en piç saatlerinde,
mahrem yerlerinde dolaşırken sözcüklerin
tek kişilik bir senfoninin illegal çığlığıydı tenin
kürtajla alınması gereken bir şiir bu
babası belli olmayan
tüm ütopyaları gerçek kılan teninde unuttum

dağınık bir masanın üzerindeki eli kanlı kalemin
kendini aklama çabası nafile....
kağıt çoktan öldü .....
yazı çoktan yazıldı ....
dağınık yaşadık odamız dağınık,masamız keşmekeş
düzenli bir yaşamın,oksijensiz ortamında nefessiz kalmak istemedik

sen eskiden daha güzeldin verda
saçların çocuk yurdunda tecavüze uğramamıştı daha
ve gözlerin yalnızca benim odamda uyurdu
sen eskiden daha güzeldin verda
üstündeki siyah elbisen,sokakta oyun oynamaktan
dönmezdi evime

gecenin na'mahrem saatlerinde, sana bu şiiri hiroşimadan yazıyorum
piç edilmiş bedenlerin hiçe sayılmış yaşamların, ceset torbalarının
ortasında,kendimle savaşırken...bir atom bombasının aniden
fırtına öncesi sessizliği bozarak, kendini ispat etmek istercesine gökyüzünden
yeryüzüne doğru korkunç bir ivmeyle bedenimin merkezine iniş yaptığı
an'larda kendimle yüzleşirken ancak kendime (kan)ıyorum

çatı katında hapsettiler düşleri
ve çatı katı kelimeleri
her an vizitesi ödenmiş bir bakire gibi
kalakaldı beynimizin kalabalığında
oysa hiçbirine insan eli değmemiş olmasını
umutsuzca düşledik

gecenin bir yarısı kürtajla alınan her şiir
şiir diye yazılır sen diye okunur
milyonlarca imgenin sıra beklemeden
beynime hücum ettiği saatlerde
yağmalanan her dize gebe kaldığım
her sarhoş kelime zamanını beklemeden

sevgilim seni sevmenin eşiğinde
insanlık tarihi iktidarsız iktidarların
kanlı ellerinde can çekişiyor, bir morgun
buza kesmiş soğuk sedyelerinde

yazdığım hiçbir kelime haklı çıkarmaya yetmiyor şimdi

ve kentin tüm kelime hazinelerini
yağmaladılar şimdi
meleklerin meme uçları dikleşir
bir şairin her kelimesinde
ve azrailin gözleri utanır şimdi
yeryüzündeki tüm acılardan

kelimeler estetik ameliyatla,şair olurken ülkemde,senin yalnızlığının hiçbir cerrahi açıklaması yoktur biliyorum

via vigilandum