Veysi Yılmaz Şiirleri - Şair Veysi Yılmaz

İçimde yaz yağmurunun ıslaklığı.
Bir ürkeklik, bir çekingenlik…
Sonbaharın acımasızlığı, sessizlik.
Nedenini bilmediğim ızdırabım, yokluk.
Dışarıda hiç bitmeyecek gibi yağan yağmur.
Senden öğrendi güneş saklıyor benden parıldayan gözlerini,

Ben bir yelkenliyim.
Okyanusun tam ortasındayım.
Rüzgârla sürüklenen,
Sevgiyle güçlenen.

Ne oluyor ne busesizlik?

Ölüm kurtuluş mu olur sana duyduğum sevgiden?
Yoksa sonu olmayan ayrılığın başlangıcı mı?
Sevgin o kadar ızdırap dolu ki,
Yok olacağımı bilsem,
Kurtulacağımı bilsem,
Hiç düşünmeden kaçardım senden

Bir çığlık,
Bir haykırış,
Bir feryat,
Bu aşkım

Soluduğum havanın içindesin,

Hayat o kadar şey benden aldı ki
Her gün dua ediyorum seni benden almaması için

Sadece bir gül için ömür tüketmeli insan.
Sen benim son gülümsüm, ömrüm senin olsun.
Diyebilecek kadar cesaret dolu bir göğsüm,

Sevginin ateşinde yoğrulmadıkça,
Ölümsüz acılar çekmedikçe,
Ne sen beni sevebilirsin çılgınlar gibi,
Ne ben seni sevebilirim hiç aşkın
Ateşinde yanmamış gibi sonsuz bir sevgiyle,
Bir tanem.

Sevginin ateşinde yoğrulmadıkça,
Ölümsüz acılar çekmedikçe,
Ne sen beni sevebilirsin çılgınlar gibi,
Ne ben seni sevebilirim hiç aşkın
Ateşinde yanmamış gibi sonsuz bir sevgiyle,
Bir tanem.