AYRILIĞIN TAKVİMİ BİTMEZ
Akşam üstüydü
Güneşin surları öte yandan
Kızıl bir küre gibi öptüğü vakitlerdi
Gölgelerin silik ve kişiliksiz
RED-İ MİRAS
Bütün hüzünlerin varisi
Belkideyim kaç zamandır
Ah! terk edebilseydim seni ve şiiri
ÖLÜM NERDEN BAŞLAR
Gece olmuş –dışarı çıkma vakti-
Gece ve ağaçlar
Teşhirde en mahrem yerlerini
Bir dengbêj
KEŞİF (İNSAN YÜZLERİ)
Mahmut’a
Hüzün gölünde yüzen kuğulardınız
Masum bir rüzgâr akardı damarlarınızdan
Gülümsemek olağandı her gördüğümde sizleri
Beyaz kanatlarınızla kucaklardınız göğü
YAS
Bir kibrit çaktım gecenin yalnızlığına
Önce yüzün aydınlandı
Sonra gidişin
Yüreğim sonbaharını yaşadı
UNUTTUM
Küçük bir pencereden görüyorum
Rüzgârın kavakları üşüttüğünü
Yalanlarım kadar gerçek bir coşku yükseliyor
Yüreğimden
SEBEP
Yüzüne dokunabilseydim
Öpebilseydim dudağını
Çıkar mıydım bu kentin sokaklarına
Her gece
SEN KONUŞURKEN
Sen konuşurken
Salkım salkım üzümlerle dönüyor semah
Kumrular sevişir sözcüklerinde
Dudakların, o dudakların
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!