Veysel Taş Şiirleri - Şair Veysel Taş

fidan ağaca yakın boyda
tomurcuğunda darağacı
yol boyları alaca karanlık
şehir efsaneleri küllüm yalan
bir atımlık kalem tıss
çıkmaz sokaklar intihar içer

Doldur.

şimdi fıratın karşı kıyısına geçme zamanı
düşünmek alabalıkları koklamak
harman gölünde kulaç atmak
ama çok geç kaldık sanki

Doldur.

şimdi fıratın karşı kıyısına geçme zamanı
düşünmek alabalıkları koklamak
harman gölünde kulaç atmak
ama çok geç kaldık sanki

Sen Eylül'de gel.
Lam ı cim i boş ver
Bir ağacı başımdan aşağıya dök
Yaprakları kavgamı üflesin
Bir şafak vakti dinlenceden uyanmış
Ekim uzun gelir

Çayın kenarında, pat patikler arasında.
Yeşermeye çalışıyor, umutlarim.
Nereden baksan sessizlik
Nereden baksan vurdum duymaz
Alabalık parçaları sıçrıyor ruhuma.
Kıvranıyor tüm gerçekler.

allar pullar insanı zaman
adresi yazılmamış mektuplar
zorunlu göç
mecburi iskan ve itaat
pulsuz dilekçeler
basılıdır üstünde mühür

arkana bakma çocuk
misketlerini geri verecek
vurulmuş uçurtmanın yarasını saracak
kimse yok

sevgililer günüymüş

gel otur
kırk katır kır satır
yok sözümüz başlarken
ya sen konuş
ya ben içimi dökeyim
coğrafya tarih beni eğlesin

Abuzerin mektubu

seni dinliyorum
abuzer.
doğru mu söylüyordun,
üfürüp geçtin mi

dinle beni abuzer
haber gönder ahaliye
ağırına gitmesin kimsenin
damarına bas istersen
avuçlarına baksınlar yeter ki
gökyüzü sana bana ağlamıyor vanda