Veysel Kızlarkayası Şiirleri - Şair Veys ...

BİR TÜRLÜ(1)

Ya çok uzaktasın yâda unuttun
Aklımdan çıkmadın sen bir umuttun
El bebek gül bebek beni uyuttun
Çalamadım şu gönlünü bir türlü

Ben sende yar ben sende
Eksik olmaz ben sende
Gözlerimin içine
Baksan bile ben sende

Her gün aynı gaydamsın

Ne bu telaş ne bu gayret
Vatanı bölecek hayret?
Bundan sonrasını seyret
Apo ya af çıkacakmış?

Açtı yara açtı yara
Aç demedim açtı yara
Senden önceden olan var
Bu bende ki eski yara.

Duman bürür başım erer yüceye
Düş kurarım senle her gün geceye
Gül adın kalemden inip heceye
Düştükçe yüreğim kan ağlar gülüm

Bazen hırçın bazen durgun
Gönlüm sende ezel vurgun
Betin benzin niye solgun
Ağlarsın yine Fıratım

Yener idi nefsini hakkı hak bilse insan
Allah diye çağırır cümle olanca lisan
İster ise bulurdu uzak olsa da fizan
Kemale erecektir şükürde olsa insan

Yokluğunda viran bağlar gibiyim
Sen beni bir türlü anlamıyorsun
Başı bulut yüklü dağlar gibiyim
Sen beni bir türlü anlamıyorsun

Tebessümle gel bana hüzünler orda kalsın
Sen ki gönül bahçemde tomurcuk dolu dalsın
Arının topladığı bin bir çiçekten balsın
Tadına doyum olmaz her zaman müstesnasın

Doğduğum gün bugündür sen geldin yar yanıma

Sakın niye öyle dedin
Asarlar seni asarlar
Düzenine karşı geldin
Asarlar seni asarlar

Hürriyet onlara mahsus